Dr. Rajeev Gupta / Dr.krishan Pal Yadav / Dr.Shikha Ruhil
Wady zgryzu w populacji ludzkiej są powszechne, a próby ich leczenia podejmowane są już od czasów wczesnej cywilizacji. Opis lub klasyfikacja danego schorzenia jest niezbędnym warunkiem do określenia częstości występowania lub stopnia nasilenia tego schorzenia w populacji ludzkiej. Mimo że w XIX wieku podejmowano liczne próby klasyfikacji wad zgryzu, dopiero pod koniec wieku powszechnie akceptowana klasyfikacja zyskała większe znaczenie dla stomatologii.Edward H. Angle już wiele lat temu zdefiniował zgryz klasy I lub neutro zgryz jako normalne meziodystalne położenie zębów trzonowych w trakcie wyrzynania się i zamykania w taki sposób, że mezjobuccal cusp pierwszego trzonowca szczęki zgadza się z bruzdą policzkową pierwszego trzonowca żuchwy. Wyjaśnił, że ten typ relacji między trzonowcami pozwala kolejnym zębom stałym na erupcję i interdigitację w harmonijnej relacji, gdy nie występują stłoczenia i inne elementy wad zgryzu. Jeśli inne zęby są stłoczone lub nie blokują się dobrze, relacja ta nazywana jest wadą zgryzu klasy I.